Pisałem o tym, jak zgłosiłem się na ochotnika, aby pomóc chodzić i spotkać się z dwoma bardzo nieśmiałymi szczeniakami w moim lokalnym humanitarnym społeczeństwie. Ta para brata i siostry została przeniesiona ze schroniska w Mississippi do mojej okolicy wraz z 13 innymi psami. Ponieważ mają zaledwie sześć miesięcy, zakładam, że dorastali w systemie schronienia. Niezależnie od tego są wyjątkowo nieśmiali wokół nowych ludzi. Boją się każdego małego hałasu, każdej nowej rzeczy.
Więc oczywiście współczuję szczeniakom i chcę im pomóc. Spośród wszystkich psów w schronisku ci dwaj wyróżniają się mi, ponieważ są tak lękowe. Fakt, że wcale nie są agresywni, sprawia, że są jeszcze bardziej „słodkie”. Kiedy się boją, wbijają się w koce lub spłaszczają się na ziemię.
Co takiego jest w historii ratunkowej psa, która czyni ją tak atrakcyjną? Dlaczego wielu z nas czuje się lepiej, aby adoptować psa ze smutną historią vs. psa, który miał wspaniałe życie? W schronisku jest mnóstwo psów, które nie mają problemów z strachem. Jest mnóstwo psów, które są bardzo przyjazne i praktycznie wykonują odwrotnie, aby zwrócić na siebie uwagę.
Dlaczego miałbym chcieć małego psa, który ukrywa się z tyłu swojej klatki? Kto boi się iść na spacery? Kto zamyka oczy ze strachu, kiedy sięgniesz, by założyć jej smycz?
Nie wiem.
Prawdopodobnie dlatego, że mam głębokie pragnienie pomagania potrzebującym (jak wielu z nas). Prawdopodobnie dlatego, że czuję się ważny. Prawdopodobnie dlatego, że jest to sposób na pomoc.
Czy ktoś z was reaguje w ten sam sposób na bardziej „potrzebujące” psy?
Jest solidny czarny szczeniak i czarny, brązowy i biały szczeniak. Czarny jest odważniejszy z nich. Sprawdź je tutaj.